چغرتمه

ترکیبات: مرغ، کشمش، آلو، قیصی، رب گوجه

رونق باغ می‌رسد، چشم و چراغ می‌رسد
مولانا– غزلیات- در مدح متنجان

متنجان اگرچه در شکل حروف تشابهی با فسنجان دارد اما در ظاهر و طعم و رنگ کاملا متفاوت است، هر چه فسنجان تاریک و عمیق است، متنجان رنگارنگ و بذله‌گو.
مرغ را خوب در روغن تازه تابانده‌اند و بر روی آن کشمش و آلو و قیصی نهاده‌اند و نام‌ متنجان بر آن نهاده‌اند. این طعام را با پلا نوش جان کنید آن قدر که جانتان سس شود و پلکتان سنگین. این خورش با اشپل شور و زیتون حلال می‌شود.

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.

ترکیبات: سینه مرغ، رب انار، سبزیجات محلی، گوجه فرنگی کبابی، دورچین

از غداهای محبوب گیلانی است. یعنی اگر می‌خواهید کسی را عزت تپان کنید، ترش جوجه مهمانش کنید، هم جوجه است، هم کباب است، هم ملس. تکه‌های جوجه را به ترشی رب انار و سبزیجات بهشتی آمیخته و در هم افکنند و نیک به یکدیگر بیامیزند. تورش جوجه را خوشتر آن باشد که با پلا تناول کنید و همراه با سیرترشی و اگر مقدور بود پیاز که با مشت شکسته شده، بی آن که به عاقبت کار و بوی دهان بیندیشید آن قدر بخورید که سرتان گُرگُر کند و خونتان به جوش بیاید.