خوراک لونگی(سفارش از یک روز قبل)

ترکیبات: مرغ، کشمش، آلو، قیصی، رب گوجه

رونق باغ می‌رسد، چشم و چراغ می‌رسد
مولانا– غزلیات- در مدح متنجان

متنجان اگرچه در شکل حروف تشابهی با فسنجان دارد اما در ظاهر و طعم و رنگ کاملا متفاوت است، هر چه فسنجان تاریک و عمیق است، متنجان رنگارنگ و بذله‌گو.
مرغ را خوب در روغن تازه تابانده‌اند و بر روی آن کشمش و آلو و قیصی نهاده‌اند و نام‌ متنجان بر آن نهاده‌اند. این طعام را با پلا نوش جان کنید آن قدر که جانتان سس شود و پلکتان سنگین. این خورش با اشپل شور و زیتون حلال می‌شود.

ترکیبات :  گوشت مرغ، دانه انارترش و سیر

شاید به پارسی چنان آید که خوردن انار دیو را به دل راه ندهد و بگریزاند.
کارنامه خورش، نادر میرزا

از مشخصه‌های غذای گیلانی غلبه مزه ترش است بر دیگر مزه‌ها، اما خیلی باید حواستان باشد که ترشی و شیرینی غذا میزان باشد. به قول محبوبه خانم هَچین هَچین نیست، که یا از ترشی دل را غش بیاورد و یا از شیرینی دل را بزند. این خورشت اگر نیک پرورده شود از بهترین خورشهاست. ترکیب مرغ و دانه‌های یاقوتی انار و سیر، ترکیبی بهشتی است که با ماست دلالی و زیتون حلالتان می‌شود. در خوردن این غذا امساک نکنید و تا مرز سَس شدن نوش جان کنید.

ترکیبات: گوشت گوساله، سس گردو، سبزیجات معطر گیلانی و ترشیجات جنگلی

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

گمج ظرفی است سفالی که جهت پخت و پز استفاده می‌شود و غذا در آن بهتر آید.‌ گمجی کباب ترکیب گوشت خورشتی، مغز گردو، پیاز، رب انار و سبزی‌های محلی است که از حاشیه‌ی رودخانه‌ها و مزارع چای و شالیزارها چیده شده. یعنی می‌خواهم بگویم هَتو هَچین هَچین نیست و قسمتی از بهشت را کرده‌اند توی گمج آورده‌اند سر سفره. ‌گمجی کباب را با کته و زیتون پرورده و ماست بادمجان آن قدر بخورید که احساس کنید توی سرتان عروسی است و مغزتان ویج ویج می‌کند،

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.