چغرتمه

ترکیبات: بادمجان و گوجه شکم‌پر با گردو، سبزیجات محلی، رب انار و سیر

گویا کسی از بادمجان بد گفته، می‌روم تا با او بجنگم

نادرمیرزا، آشپزباشی قاجار

معلوم نیست چه کسی اول بار طعم لذیذ بافت لطیف و گوشتی بادمجان که در روغن جزجز می‌کند را کشف کرد.
بادمجان گوده این چنین است که شکم بادمجان را شکافته و با گردو و رب انار و سبزیجات بهشتی و کمی سیر پر می‌کنند و باقی مخلفات رازهای مگوی آشپزخانه‌ی محبوبه خانم است و از نیکوترین طعامهاست و محبوب دل گیاه‌خواران. خواستی با نان بخور، خواستی حتا با کته، خواستی با ماست چکیده، خواستی با ماست بورانی. یعنی تی جان قوربان این همه آزادی انتخاب داری، میان خوب و خوبتر، دِ چی خواهی؟

ترکیبات: گوشت گوساله، سبزی قرمه، گوجه فرنگی، لوبیا قرمز، بادمجان سرخ شده

بر طرف چمن هست مگر تخت سلیمان
بر تاج سرم هست مگر تاج سکندر

قورمه سبزی طعامی است که از ایام دیرین بر سر سفره‌ی ما ایرانی‌ها بوده. خورشی که باید سر صبر بپزد و خوب روغن بیندازد آن قدر که سطح خورش لایه‌‌ی چرب و چیل سبز تیره‌ی درخشانی دیده شود. لوبیای قرمز خوب خیس خورده از شب قبل که بادش گرفته شده و سرخی پامادورها و سیاهی بادمجان به این طعام حالتی می‌دهد که آدمی از دیدنش دیگر نه سودای خویش دارد و نه پروای کس.
این خورش را محبوبه خانم چنان پزد که به جهان بامزه‌تر از آن نباشد. قورمه‌ سبزی را با پلا و ماهی دودی آن قدر بخورید که خونتان بوی شنبلیله بگیرد.

ترکیبات: سبزیجات معطر محلی، آب نارنج و تخم مرغ

تورش تره خوش است، بدانگاه که زمین به جوش و مرغان به خروش آمده باشند. چرا که نیک پختن این طعام بستگی دارد به تازگی سبزی‌اش. محبوبه خانم همین‌طور که سیر کوفته را در روغن تاب می‌دهد، می‌گوید که تخم‌مرغ‌ها باید زرده‌اش چنان جان‌دار باشد که در سبزی خورشت مثل آفتاب تابان باشد بر چمنزاران و ترشی‌اش به کفایت و اندازه. این غذا در شکل بدون تخم‌مرغش پیشنهاد ماست به گیاه‌خواران.
تورش تره را با کته‌ی فراوان (از هر زمان افزون‌تر) نوش جان کنید.

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.