ماهی مالاتا (قیمت بر اساس فصل)

ترکیبات: گوشت مرغ، سبزیجات محلی، گوجه‌فرنگی، سیر، بادمجان

خورشت‌های گیلانی برخلاف اغلب خورشت‌های ایرانی بیشتر با مرغ همراه است تا گوشت. پس پیشنهاد خوبی است برای آنها که از خوردن گوشت قرمز پرهیز دارند. محبوبه خانم معتقد است که این خورشت با انسان در گفت‌وگوست. به نظرم که درست می‌گويد، شما ترکیب را ببین، سبزی‌ ترش واش و سیر و گوجه و بادمجان… چنان گواراست که همین‌طور که شروع به میل کردن بفرمایید، صدای ویج‌ویج مغزتان را خواهید شنید و جانتان سَس می‌شود و چشمانتان خمار. اینجاست که شاعر می‌فرماید:

که عشق آسان نمود اول
ولی افتاد مشکلها
حافظ بعد از تناول ترش‌واش قاتق

ترکیبات: بادمجان و گوجه شکم‌پر با گردو، سبزیجات محلی، رب انار و سیر

گویا کسی از بادمجان بد گفته، می‌روم تا با او بجنگم

نادرمیرزا، آشپزباشی قاجار

معلوم نیست چه کسی اول بار طعم لذیذ بافت لطیف و گوشتی بادمجان که در روغن جزجز می‌کند را کشف کرد.
بادمجان گوده این چنین است که شکم بادمجان را شکافته و با گردو و رب انار و سبزیجات بهشتی و کمی سیر پر می‌کنند و باقی مخلفات رازهای مگوی آشپزخانه‌ی محبوبه خانم است و از نیکوترین طعامهاست و محبوب دل گیاه‌خواران. خواستی با نان بخور، خواستی حتا با کته، خواستی با ماست چکیده، خواستی با ماست بورانی. یعنی تی جان قوربان این همه آزادی انتخاب داری، میان خوب و خوبتر، دِ چی خواهی؟

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.