لونگی کامل (سفارش از 24 ساعت قبل)

ترکیبات: گوشت مرغ، سبزیجات محلی، گوجه‌فرنگی، سیر، بادمجان

خورشت‌های گیلانی برخلاف اغلب خورشت‌های ایرانی بیشتر با مرغ همراه است تا گوشت. پس پیشنهاد خوبی است برای آنها که از خوردن گوشت قرمز پرهیز دارند. محبوبه خانم معتقد است که این خورشت با انسان در گفت‌وگوست. به نظرم که درست می‌گويد، شما ترکیب را ببین، سبزی‌ ترش واش و سیر و گوجه و بادمجان… چنان گواراست که همین‌طور که شروع به میل کردن بفرمایید، صدای ویج‌ویج مغزتان را خواهید شنید و جانتان سَس می‌شود و چشمانتان خمار. اینجاست که شاعر می‌فرماید:

که عشق آسان نمود اول
ولی افتاد مشکلها
حافظ بعد از تناول ترش‌واش قاتق

ترکیبات :  بادمجان کبابی، گوجه فرنگی، سیر و تخم مرغ، برای گیاه‌خواران بدون تخم‌مرغ هم قابل سرو است.

چو تابستان رسید و شد هوا گرم
کدو افتاد و بادمجان برآمد

بادمجان یا مرغ سیاه بی‌نفس پای ثابت سفره‌ی گیلانی است و هر دم به طریقی ظاهر می‌شود و دل می‌برد. میرزاقاسمی طعامی بادمجان محور است که بادمجانش روی آتش تند کبابی شده و پوست کنده شده و ساطوری شده و با سیر اندرون شده و در روغن تابیده شده و در پایان به زردی مرغانه مزین گشته.
این طعام هم با برنج نیک بُوَد، هم با نان و نصیحت محبوبه خانم به شما نسل جوان این است که میرزاقاسمی را با ماست دلالی نوش جان بفرمایید تا حلالتان شود.

ترکیبات :  گوشت مرغ، دانه انارترش و سیر

شاید به پارسی چنان آید که خوردن انار دیو را به دل راه ندهد و بگریزاند.
کارنامه خورش، نادر میرزا

از مشخصه‌های غذای گیلانی غلبه مزه ترش است بر دیگر مزه‌ها، اما خیلی باید حواستان باشد که ترشی و شیرینی غذا میزان باشد. به قول محبوبه خانم هَچین هَچین نیست، که یا از ترشی دل را غش بیاورد و یا از شیرینی دل را بزند. این خورشت اگر نیک پرورده شود از بهترین خورشهاست. ترکیب مرغ و دانه‌های یاقوتی انار و سیر، ترکیبی بهشتی است که با ماست دلالی و زیتون حلالتان می‌شود. در خوردن این غذا امساک نکنید و تا مرز سَس شدن نوش جان کنید.

ترکیبات: مغزگردو، گوشت مرغ، رب انار

فریاد از آن چشم سیاهی که تو داری
صائب، جامه دران در مواجهه با فسنجان گیلکی

فسنجان از آن غذاهاست که به وسیله‌ی آن می‌خواهی به کسی بگویی تی جان قربان. یعنی این قدر نقش مهمی در روابط بشری دارد، بس که پختش صبر و مهارت می‌طلبد. از ربش بگیر که از انار سرخ یاقوتی گرفته می‌شود و به لطایف‌الحیلی از سیاهی به شب طعنه می‌زند تا آن‌ مغز گردو که آن قدر توی سر و جان خودش می‌زند که به روغن بیفتد، تا تکه‌های مرغ که آواز همی سر دهند مَرَه بُخور. فسنجان را با پلا و پیاز شکسته با مشت و زیتون پروده آن قدر بخورید تا چشمتان سیاهی برود و جانتان سَس شود.